Saturday, November 28, 2009

അഴിക്കോട് മുനക്കല്‍ ബീച്ച് ഫെസ്റ്റിവല്‍ 2009 ഡിസംബര്‍ 2-6

......അഴിക്കോട് മുനക്കല്‍ ബീച്ച് ഫെസ്റ്റിവല്‍ 2009 ഡിസംബര്‍ 2-6.....എല്ലാവരെയും (കൊടുങ്ങല്ലൂര്‍ )അഴിക്കോട് മുനക്കല്‍ ബീച്ചിലേക്ക് ഈ അഴീക്കോടുകാരി സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു നവീകരിച്ച ബീച്ചും കാണാം ഒപ്പം മനോഹരമായ ചൂള മരക്കാടുകള്‍ ബീച്ചിന്റെ സൌന്ദര്യം കൂട്ടുന്നു.....കുറച്ചു ഫോട്ടോകള്‍ ഇടുന്നുണ്ടേ ....
ചൂള മരങ്ങള്‍






























പുലിമുട്ട്




കടലിന്റെ മക്കള്‍


ഇവിടെ അടുത്ത് തന്നെയായി തോമാശ്ലീഹ യുടെ മാര്‍ത്തോമ പള്ളി ഉണ്ട് അവിടെ തോമാശ്ലീഹയുടെ തിരു ശേഷിപ്പ് സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട് ....എല്ലാവരും വരണം കേട്ടോ ബീച്ചും കാണാം ചരിത്ര പ്രാധാന്യമുള്ള മാര്‍ത്തോമ പള്ളി സന്ദര്‍ശിക്കുകയും ചെയ്യാം തോമാശ്ലീഹ വന്നിറങ്ങിയ ചിത്രാവിഷ്കാരം




തോമാശ്ലീഹയുടെ പ്രതിമ ...







വളരെ ശാന്തമായ അന്തരീക്ഷമാണ് ഈ പള്ളിയില്‍ ഉള്ളത് പുഴയ്ക്കു അഭിമുഖമായി നില്‍ക്കുന്ന ഈ ദേവാലയം അതിമനോഹരമാണ് ....അകത്തു കയറി തോമാശ്ലീഹയുടെ തിരു ശേഷിപ്പ് സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത് കാണാം ....
എല്ലാവരെയും ഒന്ന് കൂടി ക്ഷണിക്കുന്നു .......

Sunday, September 6, 2009

ഓര്‍മയിലെ ഓണം ...



"പൂവിളി പൂവിളി പൊന്നോണമായി .....
നീ വരൂ നീ വരൂ പൊന്നോണ തുമ്പീ ....."

റേഡിയോയില്‍ ഈ പാട്ടു കേട്ടപ്പോള്‍ ആണ് ഓണത്തിനെക്കുറിച്ച് ഒരു പോസ്റ്റ് ഇടണ്ടേ എന്ന് ഞാന്‍ ആലോചിച്ചത്. ഇന്നു ശരിക്കും ഓണം ആഘോഷിക്കുന്നത്‌ പത്ര-മാദ്ധ്യമങ്ങളും, ടിവി ചാനലുകളും, റേഡിയോ ചാനലുകളുമാണ്. സെലിബ്രിറ്റീസൊക്കെ അവരുടെ ഓണ ഓര്‍മ്മകള്‍ അതിലൂടെ പറയുമ്പോള്‍ നമുക്കു നമ്മുടെ ഈ ബ്ലോഗ് ഉണ്ടല്ലോ എല്ലാം വിവരിക്കാന്‍.

ഞാനും വിവരിക്കട്ടെ എന്റെ ഓണവിശേഷങ്ങള്‍ ....

ഓണം എനിക്ക് എന്നും നല്ല ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രം തരുന്നതായിരുന്നില്ല..
ഓണക്കോടി കിട്ടാത്ത ഓണം ....
ഓണ സദ്യ സമാധാനത്തോടെ കഴിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത ഓണം ......
കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം മനസ്സു തുറന്നു സന്തോഷിച്ചു ഉല്ലസിക്കാനാവാത്ത ഓണം ....

എങ്കിലും കുറച്ചു വര്‍ഷങ്ങളായി ഓണത്തിന്റെ നല്ല ഓര്‍മ്മകള്‍ എനിക്ക് കിട്ടുന്നുണ്ട്. അത് ആസ്വദിക്കുന്ന സമയത്തു ഞാന്‍ ആലോചിക്കാറുണ്ട്‌....ഇതു പോലും കിട്ടാത്ത കുട്ടികള്‍ നമ്മുടെ ഈ കൊച്ചു കേരളത്തില്‍ ഉണ്ടല്ലോന്ന്...
മദ്യപന്മാര്‍ ദിവസവും കൂടി വരികയാണെന്ന് തോന്നും, നമ്മുടെ കണക്കുകള്‍ പരിശോധിക്കുമ്പോള്‍ ...
ഇതില്‍ ഒരു മുപ്പതു ശതമാനം ആളുകള്‍ കുടിച്ചു നിശബ്ദരായിരിക്കുമ്പോള്‍ ബാക്കി വരുന്ന ആളുകള്‍ക്ക് വീട്ടില്‍ എങ്ങനെ കലാപം ഉണ്ടാക്കാം എന്നതാണെന്ന് തോന്നുന്നു ചിന്ത ......

എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നത് അങ്ങനെ ഒരു ബാല്യമാണ്. ഓണത്തിന്റെ സദ്യ കഴിഞ്ഞു പുറത്തു പോകുന്ന അച്ഛനെ കാത്തിരിക്കുന്ന ഒരു കൊച്ചു പെണ്‍കുട്ടി...അവള്‍ക്കറിയാം അച്ഛന്‍ രാവിലെ തരുന്ന സന്തോഷം രാത്രി എല്ലാവരേം കരയിപ്പിക്കുമെന്നു....പട്ടിണി ആണെങ്കിലും, മനസമാധാനം ഉണ്ടല്ലോ എന്ന് പോലും ആശിക്കാനാകാതെ ദാരിദ്ര്യവും ദുരിതവും ആയി കഴിഞ്ഞിരുന്ന ആ നാളുകൾ....അതിന് ഒരു ദിവസത്തെ പോലും ഇടവേളകള്‍ ഇല്ലായിരുന്നു....എല്ലാ ദിവസവും കരച്ചിലും ബഹളങ്ങളും അതിനിടയിലെ പട്ടിണിയും.......
ഓണത്തിനെക്കുറിച്ച് നല്ലതുമാത്രം എഴുതിയാല്‍പ്പോരേ എന്റെ ഈ പോസ്റ്റില്‍ എന്ന് ആലോചിച്ചു...പക്ഷെ മുഴുവന്‍ സന്തോഷം നൽകുന്ന ഓണാനുഭവങ്ങള്‍ വളരെ കുറവാണ് എനിക്ക്.....ചെറിയ സന്തോഷങ്ങള്‍ക്കിടയിലും കരച്ചില്‍ ഇല്ലാതെ എന്ത് ഓണം...അച്ഛന്‍ എല്ലാ ദിവസത്തെക്കാളും അധികം അന്ന് കുടിക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ കരച്ചിലും അന്ന് കൂടുതലായിരുന്നു.

പക്ഷെ ഇന്നു വലിയ സമൃദ്ധിയില്‍ അല്ലെങ്കിലും ഓണം മനസ്സമാധാനത്തോടെ ആഘോഷിക്കാന്‍ പറ്റുന്നുണ്ട്. എന്നാലും ഓരോ ഓണത്തിനും പഴയ കാര്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു കരയുന്ന അമ്മ ഇന്നും
എന്നെ വേദനിപ്പിക്കുന്നു....ചേട്ടന്‍ ഇല്ലാത്ത രണ്ടാമത്തെ ഓണം...ഇക്കൊല്ലം ഓണാഘോഷം ഇല്ല. വെല്ലിച്ഛന്റെ മകന്റെ അകാലനിര്യാണം വേദനിപ്പിക്കുന്ന ഓര്‍മയായി നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ആഘോഷങ്ങള്‍ ഒന്നും ഇല്ല .. പാപ്പന്റെ മരണത്തിനുശേഷം ഞാന്‍ പൂക്കളം ഇടാതിരിക്കുന്ന ഒരു ഓണം കൂടി ആണ് ഇത് ...ഓണത്തിന്റെ സൌഭാഗ്യങ്ങള്‍ ഒന്നും കുട്ടിക്കാലത്ത് കിട്ടാത്ത ഞാന്‍ ഇന്ന് ഓണം എങ്ങനെയെങ്കിലും മനോഹരമാക്കി നല്ല
ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്റെ ഇളം തലമുറകള്‍ക്ക് നല്‍കാന്‍ ശ്രമിക്കാറുണ്ട് അവര്‍ക്കെങ്കിലും നല്ല ഓണത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ ഉണ്ടാകട്ടെ ആ നല്ല ബാല്യത്തിന്റെ ഓർമ്മകൾ അവരെ എന്നും സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നതാകട്ടെ എന്നൊക്കെയാണ് എന്റെ പ്രാർത്ഥന...

പിന്നെ, ഇത്രേം കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു ബോറടിപ്പിച്ചോ ഞാന്‍.....?

എനിക്കുമുണ്ട് സന്തോഷം തന്നിരുന്ന ഓര്‍മ്മകള്‍....തിരുവോണത്തിന് കളമിടാന്‍ ഉത്രാടത്തലേന്ന് പൂ പറിക്കാന്‍ പിള്ളേര്‍ സെറ്റിനേം കൂട്ടി റോഡ്‌ സൈഡിലെ കാടും പടലയിലും കയറി കോളാമ്പി പൂവും, പിന്നെ അരിപ്പൂവെന്നു വിളിക്കുന്ന ഈടമിക്യയും, വീട്ടിലെ പൂന്തോട്ടത്തിലെ ഉണ്ട മല്ലിയും, ചെട്ടിചിയും, പറമ്പിലെ കൃഷ്ണകിരീടവും, തൊട്ടാവാടിപ്പൂവും, തുമ്പക്കുടവും പറിച്ചു അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ നബീസ്‌താത്ത ഉണ്ടാക്കി തന്ന പൂത്തൊട്ടിയില്‍ നിറച്ച് ചേച്ചിക്ക് കൊണ്ടു കൊടുക്കും. ചേച്ചിയും ഞാനും ചേട്ടനും വെളുപ്പിന് എണീറ്റ്‌ കൊള്ളാവുന്ന ഒരു പൂക്കളം ഇടും. പിന്നെ അമ്മ ഉണ്ടാക്കുന്ന അടയില്‍ വെച്ച് ചേട്ടന്‍ ഓണം കൊള്ളും. “തൃക്കാക്കര അപ്പൊ പടിക്കലും വായോ,ഞാനിട്ട പൂക്കളം കാണാനും വായോ, കല്ലിലും മുള്ളിലും ചവിട്ടാതെ വായോ പോയ്‌ പോയ്‌ പോയ്‌”- ഇതായിരുന്നു ഓണം കൊള്ളല്‍ പാട്ട്. അത് പാടിക്കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങള്‍ ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു അവശരാകും. ഓരോരുത്തരും ഓരോ ഡോസ് കൂട്ടിയാണ് പാടൽ. അത് ഞങ്ങളെ ചിരിപ്പിക്കാനാണ്.... (ഇപ്പോള്‍ അതിന്റെ എക്സ്‌പേർട്ട് പാപ്പന്റെ മകന്‍ ചാന്ജു ആണ്.അവന്‍ ചിരിപ്പിച്ചു കൊല്ലും...). അമ്മ തയ്യാറാക്കുന്ന സ്വാദുള്ള കുഞ്ഞു സദ്യ ...(പൂക്കളത്തിലെ ധാരാളിത്തം സദ്യക്കുണ്ടാവാറില്ല). എന്നാലും അക്കാലത്ത് അത് നല്ല സദ്യ തന്നെ ആയിരുന്നു....

അതുകഴിഞ്ഞ് ഉച്ച തിരിഞ്ഞു തറവാട്ടിലേക്ക് പോകും. അവിടെ പൂക്കളം ഉണ്ടാകാറില്ല. വലിയ അഞ്ചാറു തട്ടുള്ള ചുമന്ന ഒരു (തൃക്കാക്കരയപ്പന്‍ ആണെന്ന് അമ്മൂമ്മ പറഞ്ഞു. ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലെ പൂക്കളത്തില്‍ വെക്കുന്നത് നീളത്തിലുള്ള തൃക്കാക്കരയപ്പന്‍ ആണ്) കളമാണ്. അതിന് ചുറ്റും ചെങ്കല്ല് വെള്ളം തളിച്ച് കുറെ ചെത്തിപ്പൂക്കളും ചെമ്പരത്തിപ്പൂക്കളും തുമ്പക്കുടവും പരത്തി ഇടും. ഞങ്ങളുടെ കളം മഴ ഒലിപ്പിച്ച് കളയാതിരിക്കാന്‍ കുട വയ്ക്കും. തറവാട്ടില്‍ അവര്‍ കളത്തിനു ചുറ്റും ഓലകെട്ടി മേഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും. അവിടെ ഞങ്ങള്‍ നീലന്‍ മാവിന്റെ കൊമ്പില്‍ കെട്ടിയ ഊഞ്ഞാലയില്‍ മത്സരിച്ചു ആടും ...അന്ന് കുറെ മാവ് ഉണ്ടായിരുന്നു,തറവാട്ടിൽ. പ്രിയൂര്‍ മാവ്,പുളിയന്‍ മാവ് ,കര്‍പ്പൂരവള്ളി , നീലന്‍ മാവ് , പിന്നെ വലിയ പുളിമരം.... ഇപ്പോള്‍ ആകെ രണ്ടു മാവേ ഉള്ളൂ. നീലന്‍ മാവും കർപ്പൂരവള്ളിയും.

പാപ്പന്‍ മരിച്ചപ്പോള്‍ ഇളയമ്മയുടെ വീട്ടുകാര്‍ ഒരാളെ കൊണ്ട് പ്രശ്നം വെപ്പിച്ചു ആ മരങ്ങളൊക്കെ വെട്ടിച്ച് കളഞ്ഞു. തെക്ക് വശത്ത് പുളി മരം പാടില്ലത്രേ(അയാളൊരു തട്ടിപ്പ് വീരന്‍ ആണെന്ന് പിന്നെ ഞാന്‍ കേട്ടു). പാവം എന്‍റെ പുളി മരം...അത് പോയപ്പോള്‍ വലിയ സങ്കടം ആയിരുന്നു. എനിക്കും അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും എന്തോ.., വല്ലാത്ത ഒരിഷ്ടം ആയിരുന്നു ആ വലിയ പുളിമരത്തോട്. മാവും പുളിയും ഒക്കെ പോയതോടെ രണ്ടു പ്ലാവുകള്‍ കൂടി കായ്ക്കാതെയായി. അതിപ്പോള്‍ ഉണങ്ങി നശിച്ചു. അത് മാത്രം ബാക്കി വച്ചിരിക്കുന്നത് എന്തിനാണാവോ ? പണ്ടത്തെപ്പോലെ മാവിലും മാങ്ങ തീരെ ഇല്ല ...എനിക്ക് തോന്നുന്നു പ്രകൃതി എല്ലാം അറിഞ്ഞു പെരുമാറിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്ന്...

തറവാട്ടിൽ നിന്നു ചായയും ഉപ്പേരിയും കഴിച്ചു തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് വരും. ഇതായിരുന്നു എന്റെ ബാല്യകാലത്തിലെ ഓണങ്ങള്‍ ....ഇന്നിപ്പോള്‍ ഒറ്റക്കാണ് എന്റെ ഓണം. പൂ പറിക്കാന്‍ ആരുമില്ല കൂടെ. പൂക്കളം ഇടാൻ ചേച്ചിയും ചേട്ടനും ആരുമില്ല. ഉപ്പേരി വറുക്കാനും സദ്യക്കും അച്ഛനും അമ്മേം മാത്രം ഉണ്ട് കൂടെ ....ഇക്കൊല്ലം ഓണം ആഘോഷിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട കായ ഉപ്പേരി ഞാന്‍ ഉണ്ടാക്കിച്ചിട്ടുണ്ട്.



ഇത്രേം ഒക്കെ ഉള്ളു ഓണ വിശേഷങ്ങള്‍ .......എല്ലാ ബ്ലോഗേഴ്സിനും എന്‍റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ ഓണാശംസകള്‍

(ഓണത്തിന് മുന്പ് പോസ്റ്റ് ഇടണം എന്ന് കരുതിയതാണ്. തിരക്ക് മൂലം വൈകിപ്പോയി..ക്ഷമിയ്ക്കുക..)

Friday, June 19, 2009

മയില്‍പ്പീലി ....



അമ്മയോടൊപ്പം ബസ്സില്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ കുട്ടിയുടെ ആലോചന മുഴുവന്‍ ഇനിയും കുറെ നേരം ബസ്സില്‍
ഇരിക്കാന്‍ പറ്റുമോ എന്നതായിരുന്നു ...... അമ്മ പറഞ്ഞ ആ സ്ഥലം ആദ്യമായിട്ട് കേള്‍ക്കുകയാണ് അമ്മ അവിടെയാണ് പഠിച്ചതും കുറെനാള്‍ താമസിച്ചതും എല്ലാം അത്രേ .... അച്ഛന്‍ ഇന്നലേം പറയുന്നതു കേട്ടു അവിടെ പ്പോയി വരാന്‍ അമ്മ പോകുമ്പോള്‍ എല്ലാം തന്നെ മാത്രമെ കൊണ്ടു പോകാറുള്ളൂ അത് ചിലപ്പോള്‍ ബസ്സില്‍ തനിക്ക് പൈസ എടുക്കെണ്ടല്ലോ എന്ന് കരുതിയാകും അമ്മ പക്ഷെ സന്തോഷത്തില്‍ ആയിരുന്നില്ല അതിനു അമ്മയെ താന്‍ ഈ കാലത്തിനിടയില്‍ സന്തോഷത്തോടെ എന്നെങ്കിലും കണ്ടിട്ടുണ്ടോ ?ഇല്ല ...ഒരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ല കളിപ്പാട്ടം പോലെ ആണ് തന്റെ അമ്മ ആരൊക്കെയോ ജീവനോടെ
ഇരിക്കുന്നത് കാണാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം ജീവിക്കുന്നു ..അമ്മയുടെ കൈ പിടിച്ചു നടക്കുമ്പോള്‍ കുട്ടി
ചോദിച്ചു ആരുടെ വീട്ടിലേക്കാ അമ്മെ പോകുന്നെ ??അമ്മ എന്തോ ബന്ധം ഒക്കെ പറഞ്ഞു കുട്ടിക്കതു
മനസ്സിലായില്ല വേഗം, മനസ്സിലാക്കി എടുക്കാവുന്ന ബന്ധങ്ങള്‍ അല്ലാതെ ആലോചിച്ചു വിഷമിച്ചു ബന്ധം
കണ്ടെത്താന്‍ കുട്ടിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല , അവളതിനു ശ്രമിച്ചില്ലഅമ്മേടെ ബന്ധത്തിലെ ആരുടെയോ
അടുത്തേക്കാണ് യാത്ര



അമ്മക്ക് ബന്ധങ്ങള്‍ ഇല്ല എന്ന് തന്നെ അമ്മ എപ്പോളും പറയുമായിരുന്നു ആകെ ഒരു
മകള്‍ അച്ഛന്‍ അമ്മക്ക് നഷ്ടമായത് രണ്ടാം വയസ്സിലോ മറ്റോ ആണ് അച്ഛന്‍ ഒറ്റ മകന്‍ അമ്മേടെ അച്ഛമ്മ മാത്രം ആ വീട്ടില്‍ അച്ഛന്‍ മരിച്ചതോടെ അമ്മയുടെ അമ്മ സ്വന്തം വീട്ടിലേക്കു പോയി .പിന്നെ അമ്മ കഷ്ടപ്പാടുകളില്‍ ആണ് ജീവിച്ചത് അമ്മേടെ അമ്മഅടുത്ത സ്കൂളില്‍ കഞ്ഞി വെക്കാന്‍ പോയും അടുത്ത വീട്ടിലെ അടുക്കള പ്പണി ചെയ്തും ആണ് ജീവിച്ചത്‌ അമ്മയെ കൊണ്ട് അമ്മാവന്റെ വീട്ടിലെ
ജോലികള്‍ എല്ലാം ചെറുപ്പത്തിലെ ചെയ്യിക്കും അമ്മയുടെ അമ്മേടെ സ്വര്‍ണം (അമ്മൂമ്മയ്ക്ക്‌ പത്തു
പവന്‍ അന്ന് സ്ത്രീധനം ആയി കൊടുത്തിരുന്നു അന്നത് വളരെ വലുതായിരുന്നു അത്രേ )മുഴുവന്‍ മൂത്ത
അമ്മാവന് കൊടുത്തു അമ്മൂമ്മ പാവം അമ്മക്ക് ഒന്നും കൊടുത്തില്ല പത്താം ക്ലാസ്സു വരെ അമ്മ പഠിച്ചു
ഇതിനിടയില്‍ അമ്മേടെ അമ്മക്ക് പനി വന്നു മാനസിക നില തകരാറിലായി .പിന്നെ അമ്മയെ തല്ലും
ഉപദ്രവിക്കും അമ്മൂമ്മയ്ക്ക്‌ നാല് ആങ്ങളമാര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു അമ്മൂമ്മ മൂത്ത ആങ്ങളയുടെ ഒപ്പം
ആയിരുന്നു താമസം അമ്മായിയുടെയും മക്കളുടെം പീഡനങ്ങള്‍ എല്ലാം കൂടി വന്നപ്പോള്‍ അച്ഛമ്മ വന്നു
അമ്മയെ അച്ഛന്റെ വീട്ടിലേക്കു കൊണ്ട് പോയി പിന്നെ അമ്മ അവിടെ ആണ് കുറച്ചു സന്തോഷത്തില്‍
കഴിഞ്ഞിരുന്നത് ഇതിനിടയില്‍ അച്ചമ്മേടെ ബന്ധുവായ കുട്ടിയുടെ അച്ഛന്‍ അവിടെ വന്നു അമ്മയെ
ഇഷ്ടമായി കല്യാണം കഴിക്കുന്നത്‌ കോലാഹലം ആയിട്ടായിരുന്നു കല്യാണം അച്ഛന്റെ ബന്ധുക്കള്‍ക്ക്
സമ്പത്തും സഹോദരങ്ങളും ഇല്ലാത്ത അമ്മയെ കെട്ടിക്കൊണ്ടു വരുന്നതില്‍ ഒട്ടും താല്പര്യം ഇല്ലായിരുന്നു
അച്ഛനെന്ന കൊമ്പന്‍ മീശക്കാരനെ അമ്മക്ക് പേടി ആയിരുന്നു പിന്നെ പല ഇടപെടലുകള്‍ മൂലം അമ്മക്ക് സമ്മതിക്കേണ്ടി വന്നു ദുരിതപര്‍വ്വം അങ്ങനെ ആരംഭിച്ചു അമ്മായി അമ്മ പോരും അച്ഛന്റെ
തോന്ന്യാസങ്ങളും അമ്മയെ തളര്‍ത്തി മൂന്ന് പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ഒരു ആണ്‍കുട്ടി ഇപ്പോളും അവര്‍ക്ക് വേണ്ടി
ജീവിക്കുന്നു ....



അമ്മ പറഞ്ഞ കഥകള്‍ കുട്ടി ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു ....

ഇതില്‍ ഒന്നും കേള്‍ക്കാത്ത ബന്ധുവിന്റെ വീട് എവിടെയാണോ എന്തോ?
അമ്മ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചപ്പോള്‍ ആണ് കുട്ടി എത്തിയത് അറിഞ്ഞത് അമ്മെ ഇനീം ബസില്‍ കയറണോ ?? എന്ന ചോദ്യത്തിന് അമ്മ മൂളി ക്കൊണ്ടിരുന്നു ...അമ്മയുടെ മനസ്സില്‍ എന്താണാവോ ?അവിടെ നിന്നും ബസ്‌ കയറാന്‍ കാത്തു നിന്നപ്പോള്‍ കടയില്‍ കണ്ട ഫൈവ് സ്റ്റാര്‍ വാങ്ങി തരുമോ എന്ന ചോദ്യവും അമ്മ കേട്ടില്ലഅമ്മ അങ്ങിനെയാണ് പറ്റാത്ത ഒരു കാര്യത്തിനും ചോദിച്ചാല്‍ മറുപടി പറയില്ല ...ചമ്മുവിനു എന്ത് സുഖമാ പാപ്പന്‍ എല്ലാ ദിവസവും വരുമ്പോളും ഫൈവ് സ്റാര്‍ കിട്ടും ....



.അപ്പോളേക്കും കുട്ടിയെ അമ്മ
അടുത്ത ബസ്സില്‍ കയറ്റിയിരുന്നു കുട്ടിക്ക് മിട്ടായി കിട്ടാതെ പോയ സന്തോഷം തിരികെ വന്നു വീണ്ടും യാത്ര ചെയ്യാമല്ലോ ....ബസില്‍ കുട്ടിക്ക് ഇരിക്കാന്‍ സീറ്റ്‌ കിട്ടി ബസ്‌ പോകുന്ന വഴികള്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ ഇരിങ്ങാലക്കുടയിലേക്ക് ക്വിസ് മത്സരത്തിനു ടീച്ചറുടെ ഒപ്പം കഴിഞ്ഞകൊല്ലം ആദ്യംമായി പോയ സ്ഥലമാണെന്ന് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു അപ്പോളേക്കും അമ്മ ഇറങ്ങാനായി എന്നുപറഞ്ഞ്‌ വലിച്ചിറക്കി നാരായണമംഗലം എന്നാണത്രേ ആ സ്ഥലത്തിന്റെ പേര് കുറെ നടക്കണോ അമ്മെ ?വേണ്ട എന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞു അമ്മ ....
ഇത്തിരി നടന്നപ്പോളെക്കും വീട് കണ്ടു റോഡ്‌ സൈഡില്‍ തന്നെ വലിയ ഒരു രണ്ടുനില
വീട് ...അമ്മക്ക് ഇത്രേം കഴിവുള്ള ബന്ധുക്കള്‍ ഉണ്ടോ എന്ന് ഓര്‍ത്തു അവള്‍ , ആ വീട്ടിലേക്കു കടന്നു
ചെല്ലുമ്പോള്‍ മുറ്റത്തു വലിയ ഒരു കണിക്കൊന്ന മരം നിറയെ പൂത്തുലഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു അതില്‍ നിന്ന്
പൂക്കള്‍ കുഞ്ഞു കാറ്റില്‍ മുറ്റത്തേക്ക്‌ വീണു കൊണ്ടിരുന്നു ....അമ്മയെ കണ്ടപ്പോള്‍ അവിടെ നിന്ന ഒരു
ചേച്ചി അകത്തേക്ക് പോയി ...പിന്നാലെ വന്ന ഒരു സ്ത്രീ ചോദിച്ചു മീനാക്ഷിടെ മകളല്ലേ ??? അമ്മ
അതെ എന്ന് തലയാട്ടി അമ്മായി ഇല്ലേ ? എന്ന് ചോദിച്ചു അമ്മ കുളിക്കുകയാ ഇപ്പോള്‍ വരും
ഇരിക്കാന്‍ കൂടി പറയാതെ ആ സ്ത്രീ അകത്തേക്ക് പോയി ..... കുറച്ചു നേരം നിന്നു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍
തടിച്ചു ഒരു അറുപതു വയസ്സോളം പ്രായമുള്ള ഒരു സ്ത്രീ കുളി കഴിഞ്ഞു സുന്ദരിയായ സെറ്റ് മുണ്ടൊക്കെ
ഉടുത്തു സുന്ദരി ആയ ഒരു അമ്മൂമ്മ വന്നു . അവര്‍ അകത്തേക്ക് വരാന്‍ പറഞ്ഞു അവരുടെ പിന്നാലെ അവരുടേമുറിയിലേക്ക് പോയി അവിടെ ചെന്നപ്പോള്‍ കുട്ടിക്ക് അത്ഭുതം തോന്നി നല്ല ഭംഗി ഉള്ള കൃഷ്ണന്റെ വിഗ്രഹവും അതിനുമുകളില്‍ കുറെ മയില്‍ പീലികള്‍
നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുക്കുണ്ടായിരുന്നു ...




ഒരു മയില്‍ പീലിയുടെ തിളങ്ങുന്ന ഒരു മയില്‍പ്പീലി കണ്ണ് പുസ്തകത്തില്‍
സൂക്ഷിക്കുന്ന കുട്ടി തങ്ങള്‍ കൂട്ടുകാരിമാരുടെ ഇടയിലെ രാജകുമാരി ആയിരുന്നു . അമ്മ അവിടെ ഇരുന്നു ആ അമ്മൂമ്മയോട് തന്റെ പരാധീനതകളുടെ കെട്ടഴിക്കുകയായിരുന്നുഅതിനിടയില്‍ ആ അമ്മൂമ്മ പറഞ്ഞ ഒരു മാത്രം കുട്ടി കേട്ടു ."ഈ വക ബന്ധങ്ങള്‍ തുടര്‍ന്ന് കൊണ്ടു പോകാന്‍ മകനോ വീട്ടുകാര്‍ക്കോ ഇല്ല ;പിന്നെ ഞാനെങ്ങനെ അവനോടു സഹായിക്കാന്‍ പറയും " .കുട്ടിയുടെ കണ്ണുകള്‍ മയില്പ്പീലിയില്‍ ആയിരുന്നു അത്രയും നേരം ഇതു കേട്ടപ്പോള്‍ ആകെ എന്തോ അസ്വസ്ഥത തോന്നി ..അമ്മ എന്നാല്‍ ശരി ഇറങ്ങട്ടേഎന്ന് പറഞ്ഞു കുട്ടിയുടെ കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ടു പോകുമ്പോളും കുട്ടിയുടെ മനസ്സില്‍ ആ കിട്ടാത്ത മയില്പ്പീലികള്‍ ആയിരുന്നു അമ്മയുടെ മനസ്സില്‍ അപ്പോള്‍ വീട്ടില്‍ ചെല്ലുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകാന്‍ പോകുന്ന വഴക്കിനെ കുറിച്ചുള്ള ആശങ്കയും ......

Monday, May 4, 2009

പിരിക്കുട്ടിയുടെ ഒന്നാം പിറന്നാള്‍




എന്റെ ബ്ലോഗ്ഗിനും ഒരു വയസ്സാകാന്‍ പോകുന്നു എന്റെ പിറന്നാള്‍ തന്നെ ഞാന്‍ ആഘോഷിക്കാറില്ല പിന്നല്ലേ ബ്ലോഗ്ഗിന്റെ പിറന്നാള്‍ .... മലയാള മാസത്തില്‍ പിറന്നാള്‍ വരുന്നതു കൊണ്ടു ഞാന്‍ മിക്കപ്പോഴും എന്റെ പിറന്നാള്‍ അറിയാറില്ല അല്ലെങ്കിലും ഒരു പിറന്നാളിലോക്കെ എന്തിരിക്കുന്നു അല്ലെ ? ഭൂമിക്കു ഭാരമായി ഒരു ജന്മം കൂടി വന്നു ചേര്‍ന്നതിന്റെ ഓര്മ പുതുക്കാന്‍ ..... ബ്ലോഗ്ഗില്‍ ഞാന്‍ ഒരു പോസ്റ്റു പോലും മര്യാദ ക്ക് ഇട്ടിട്ടില്ല ഓരോ കോമാളിത്തരങ്ങള്‍ എന്നെ എനിക്ക് തന്നെ തോന്നുന്നുള്ളൂ എന്റെ പോസ്റ്റുകള്‍ കണ്ടിട്ട് ...



എന്നാലും ഇപ്പോള്‍എനിക്ക് നല്ല നല്ല ബ്ലോഗ്ഗുകള്‍ ഒക്കെ വായിച്ചു വായിച്ചു നന്നായി എഴുതണം എന്ന് തോന്നി തുടങ്ങി പിന്നെ എല്ലാവരും നന്നായി എഴുതാനും പറയുന്നു എനിക്കിങ്ങനെ എഴുതി ശീലമില്ലാത്തതിനാല്‍ വര്ത്തമാനം പറയുന്ന പോലെയേ എഴുതാന്‍ പറ്റൂ നന്നായി എഴുതണം എന്ന് ഒരു തീരുമാനം എടുത്തിരുന്നു ... അതുകൊണ്ട് പുതു വര്‍ഷത്തില്‍ പുതുതായി ഒന്നും എഴുതാന്‍ പറ്റിയില്ല ... സമയവും തീരെ ഇല്ല ജോലി തിരക്കിനിടയിലുള്ള ഈ എഴുത്ത് തുടരാന്‍ ആകുമോ എന്നറിയില്ല എന്നാലും ഉള്ള സമയത്തിനിടയില്‍ കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു പോസ്റ്റുകള്‍ ഇടാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു ഈ ബൂലോഗത്തിന്റെ ഒരു ചെറിയ ഭാഗം ആകാന്‍ തന്നെ കഴിഞ്ഞത് ഭാഗ്യം ...


ബ്ലോഗിലെ പുലികളുടെ പോസ്റ്റുകള്‍ തന്നെ കാണുമ്പോള്‍ എന്റെ ഈ മണ്ടന്‍ പോസ്റ്റുകള്‍ക്ക്‌ കമന്റ് ഇടാനും ആരെങ്കിലും ഒക്കെ വരുന്നതില്‍ സന്തോഷം നിങ്ങളുടെ കമന്റുകള്‍ ഒക്കെ തന്നെ ആണ് വീണ്ടും എഴുതാനുള്ള പ്രചോദനം തരുന്നത് ബ്ലോഗ്ഗില്‍ന്റെ പിറന്നാള്‍ ഞാന്‍ നിങ്ങളോടൊപ്പം ആഘോഷിക്കുന്നു ..... എന്നാലും എല്ലാവര്‍ക്കും എന്റെ നന്ദി .....ഒരു കൊല്ലം വരെ എത്തിയല്ലോ ബ്ലോഗ്ഗില്‍ പിന്നെ ദൈവത്തിനും എനിക്ക് ഇത്രേം സൗകര്യം ഒക്കെ ഉണ്ടല്ലോ നന്നായി എഴുതുന്ന ബ്ലോഗ് എന്താണെന്ന് അറിയാത്ത ഒരു പാടു പേരുണ്ട് ഈ ലോകത്ത് അവര്‍ക്കൊക്കെ അവരുടെ കഴിവുകള്‍ പുറം ലോകത്തെ അറിയിക്കാന്‍ നമ്മുടെ ഈ ബൂലോകം ഇനിയും കൂടുതല്‍ ജനകീയമാകണം ...ഈ ബൂലോകത്ത് ഒരു കുഞ്ഞു പിരിക്കുട്ടി ആയി നിലനില്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞതില്‍ ഞാന്‍ സന്തോഷിക്കുന്നു ഒപ്പം ദൈവത്തിനോട് നന്ദി പറയുകയും ചെയ്യുന്നു ... എല്ലാവരും സദ്യ കഴിച്ചിട്ട് പോയാല്‍ മതി കേട്ടോ ........






Sunday, April 12, 2009

വിഷുആശംസകളോടെ... പിരിക്കുട്ടി


എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട എല്ലാ ബ്ലോഗേര്‍സ്സിനും എന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ


...........വിഷു ആശംസകള്‍ ........

കണിക്കൊന്നകള്‍ പൂത്തുനില്‍ക്കുന്ന തൊടികളില്‍ നിന്നുയരുന്ന വിഷുപക്ഷിയുടെ പാട്ടു കേള്ക്കുന്ന....കണി ഒരുക്കാന്‍ കൂട്ടം കൂടിയിരുന്ന ,കൈനീട്ടം വാങ്ങാന്‍ കാത്തിരുന്ന .....വിഷുക്കാലം നമുക്കന്യമാകുമ്പോഴും ....

ഇന്നും മനസ്സില്‍ ആ നല്ല വിഷുക്കാലം സൂക്ഷിക്കുന്ന എല്ലാവര്ക്കും ഈ വിഷു ഐശ്വര്യവും നന്മകള്‍ നിറഞ്ഞതും ആകട്ടെ എന്ന് ഞാന്‍ പ്രാര്‍ഥിക്കുന്നു ........................
സ്നേഹപൂര്‍വ്വം

പിരിക്കുട്ടി